گُربه (در
پهلوی: گوربک، در فارسی دری افغانستان: پِشَک)
عضو خانواده گربهسانان و یک حیوان گوشتخوار
است. گربهها از ۶ تا ۷ ماهگی بالغ میشوند و
توانایی تولید مثل دارند، مادهها تا ۸ سالگی
و نرها تا ۱۰ سالگی قابلیت جفتگیری دارند.
دوره آبستنی گربه نیز بین ۶۱ تا ۶۸ روز (متوسط
۶۳ روز) است. در زبان کودکانه گربه را پیشی
مینامند. در اصطلاح، به گربههایی با چشمان
بلند گربه بُراق گفته میشود.
نژادهای گربه
-
گربه ایرانی
-
گربه بنگال
-
گربه آنقره.
-
گربه راکون
-
گربه سیامی
-
گربه حبشی
-
گربه
برمهای
-
گربه مشرقی
جامعه پذیری
برای گربهها
زندگی در نزدیکی انسان (و دیگر موجوداتی که با
انسان زندگی میکنند) کاملاً به صورت یک
همزیستی درآمده و این نتیجه هزاران سال تکامل
تدریجی این حیوان است. با این حال اجتماع
پذیری گربه به ندرت به نژادهای وحشی این حیوان
منتقل شده است. با تمام همزیستی بین گربهها و
انسان، رفتار گربهها مشخصاً نشاندهنده این
است که این حیوان بین انسان و دیگر گربهها
تفاوت قائل است (بدین معنا که این حیوان
میداند که انسان یک گربه نیست یا بالعکس گربه
انسان نیست). این تفاوت قائل شدن به خوبی در
رفتار و نحوه ارتباط گربهها مشخص است چراکه
رفتار و ارتباطات گربه با انسان با رفتار و
ارتباطات گربه با دیگر گربهها کاملاً متفاوت
است. اما در زندگی یک گربه انسان چه نقشی ایفا
میکند؟ برخی به این نکته اشاره میکنند که از
نظر روانی انسان نگهدارنده گربه به طوری نقش
مادر را برای او ایفا میکند. رفتار گربه
میتوانند کاملاً محبتآمیز باشد مخصوصا زمانی
که گربه از بچگی با فردی بزرگ شده باشد وهمیشه
با او رفتار خوبی شده باشد. برخی گونهها
مانند Bengal, Ocicat و Manx به طور غریزی
بسیار اجتماعی هستند.
گذشته از اجتماع
پذیری کلی گربهها، گربههایی هم هستند که به
سختی میتوان آنها را اجتماعی دانست. با این
حال با آموزشهای مناسب و تقویت رفتارهای
اجتماعی مثبت حیوان میتوان در طول زمان،
رفتارهای اجتماعی حیوان را افزایش داد.
درگیری
در زمان درگیری
گربهها، که میتواند به خاطر دفاع از خود یا
قلمرو، تولید مثل یا افزایش نفوذ باشد گربهها
با بلند کردن موهای پشت خود و خم کردن آن به
سمت بالا، بزرگتر به نظر میرسند و در نتیجه
خود را پر ابهتتر و خطرناکتر نشان میدهند.
همچنین گربهها این رفتار را در هنگام بازی
نیز ابراز میکنند. درگیری گربهها معمولاً
شامل چنگ انداختن به بدن و صورت حریف و گاز
گرفتن است با این حال در این درگیریها به
ندرت آسیب جدی به طرفین میرسد. معمولاً گربه
مقلوب که زخمهای بیشتری بر روی صورت یا گوش
خود دارد از مهلکه میگریزد. در برخی موارد
گربهها با انداختن خود روی زمین امکان ضربه
زدن با پاهای عقب که قویتر هستند را برای خود
فراهم میکنند. همانطور که گفته شد زخمهای
ناشی از درگیری به ندرت کشنده هستند اما با
این حال عفونت در این زخمها اگر بدون مراقب
رها شود میتواند کشنده باشد.
از نظر جنسیت
گربههای نر معمولاً در طول عمر خود بیشتر
میجنگند و درگیریهای این جنس معمولاً آثار
جدیتری در پی دارد. گربههای ماده معمولاً به
خاطر دفاع از قلمرو یا بچههای خود میجنگند.